روش مختلط، ترکیبی از روش های کمی و کیفی تحقیق است. این روش نسبت به روش های کمی و کیفی، کمتر شناخته شده است. ایده استفاده از روش مختلط زمانی فراگیر شد که کمپبل و فیسک در سال ۱۹۵۹ این روش را برای بررسی روایی خصیصه های روانشناختی استفاده کردند. در حوزه بازاریابی، ترکیب روش های کمی و کیفی با دشپاند و در سال ۱۹۸۳ آغاز شد. او اشاره داشت که این دو روش می توانند تکمیل کننده هم باشند. روش کیفی برای تحقیقات اکتشافی و تدوین تئوری مناسب است، در حالیکه روش کمی بیشتر در تحقیقات آزمایش و ارزیابی تئوری کاربرد دارد. از سوی دیگر، روش های کمی درگیر مسئله روایی هستند، در حالیکه روش های کیفی بیشتر با پایایی سر وکار دارند. از آنجایی که همه تحقیقات، هر دو هدف پایایی و روایی را دنبال می کنند، ترکیب این دو روش منطقی به نظر می رسد. در حوزه تحقیقات IS هم اورلیکووسکی و بارودی در سال ۱۹۹۱ تلاش های مشابهی را برای ادغام روش ها در پیش گرفتند. انتشار نشریه بین المللی Journal of Mixed Methods Research در سال ۲۰۰۷ نیز موید شیوع هر چه بیشتر این روش است. مینگرز اشاره می کند که فقط در حوزه IS ، حدود ۲۰ درصد از تحقیقات از روش مختلط استفاده می کنند. سه نوع اصلی تحقیقات مختلط عبارتند از :
- روش ترتیبی : محقق تلاش می کند تا یافته های یک روش را با استفاده از روش دیگر بسط یا شرح دهد.
- روش همزمان : محقق هر دو روش را همزمان به کار می گیرد و در یک طرح منسجم تفسیر می کند.
- روش تبدیلی : محقق از یک عینک تئوریک به عنوان دیدگاهی فراگیر استفاده می کند
در تحقیق حاضر از روش ترتیبی استفاده گردیده است.