نمونه ای از رساله دکتری آینده پژوهی در دانشگاه MIT
سیستم‌های کلان مقیاس آینده پژوهی مشارکتی: مطالعه تطبیقی رویکردهای برنامه ریزی سناریو آنلاین
عنوان: سیستم‌های کلان مقیاس آینده پژوهی مشارکتی: مطالعه تطبیقی رویکردهای برنامه ریزی سناریو آنلاین
نویسنده: Noah Raford
سال :۲۰۱۱
دانشگاه:MIT
چکیده:
این رساله به بررسی نقش سیستم‌های هوشمند آنلاین مشارکتی در تحقیقات برنامه‌ریزی شهری می‌پردازد. به‌طور ویژه مسائل عملیاتی و روش‌شناختی که برآمده از طراحی و استفاده از چنین سیستم‌هایی در فرایند فرموله کردن استراتژی‌های بلندمدت را با تمرکز بر پتانسیل آن‌ها به عنوان ابزار گردآوری داده و پلتفرم تحلیل برای برنامه‌ریزی سناریو کیفی بررسی و آزمایش می‌کند.
سؤال اصلی تحقیق در اینجا این است که چگونه استفاده از پلتفرم‌های هوشمند جمعی فرایند برنامه‌ریزی سناریو در سیاست‌گذاری عمومی شهری را توانمند می‌سازد. به‌عبارت‌دیگر چگونه طراحی و به‌کارگیری این پلتفرم‌ها تعداد و نوع مشارکت‌کنندگان، دلایل آن‌ها برای مشارکت، نوع فعالیت‌های که آن‌ها انجام می‌دهند و سرعت و زمان‌بندی فرایند خلق سناریو را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟ درنهایت به‌کارگیری چنین ابزاری چه ملاحظات روش‌شناختی برای تحقیقات برنامه‌ریزی شهری در آینده ایجاد می‌کند؟
برای تحقق این اهداف، دو پلتفرم نمونه اولیه آنلاین توسعه داده دش. با مصاحبه عمیق با خبرگان در زمینه برنامه‌ریزی شهری، مشارکت‌کنندگان عمومی، جمع سپاری سناریوها تهیه شدند و با تحلیل ثانویه رویکردهای مقایسه پذیر در سایر زمینه‌ها ترکیب شد. نتایج برای تهیه یک چهارچوب تحلیلی برای مقایسه سیستم‌ها در بین مجموعه‌ای از ابزارهای اندازه‌گیری استفاده گردید.
این چهارچوب برای تحلیل مطالعه‌های موردی شامل یک مورد اصلی و سه مثال مقایسه‌ای دیگر به کار گرفته شد. این رساله با انعکاس اینکه چگونه به‌کارگیری چنین رویکردهای آنلاین می‌تواند بر نقش و فرایند تحقیقات سناریویی کیفی، در مطالعات تدوین سیاست عمومی در آینده تأثیرگذار باشد و پیشنهاد‌هایی برای تحقیقات آتی، به پایان رسید.
دسترسی به متن این پایان نامه از طریق اینجا امکان پذیر است.
محسن گرامی طیبی